ارزیابی ریسک حریق و نقش یک برنامه امداد، تخلیه و مراقبت بر میزان کاهش سطح آن در یک بیمارستان

زمینه و هدف: امروزه وابستگی به تجهیزات ثابت، نقصان آگاهی و کم تحرکی افراد، باعث شده که ایمنی حریق یکی از چالش های بزرگ برای طراحان، کاربران بیمارستان ها باشد. بنابراین داشتن طرح های مشخص برای عملکرد در زمان حوادث می تواند نقش زیادی در کاهش خسارت های جانی ناشی از آتش سوزی داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح ریسک حریق در بخش های بستری یک بیمارستان، همچنین تعیین اثر یک برنامه امداد، تخلیه و مراقبت، در افزایش ایمنی بیماران و پرسنل، صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه، ارزیابی ریسک با استفاده از روش مهندسی ارزیابی ریسک حریق (frame) و جمع آوری اطلاعات با استفاده از چک لیست انجام شد. در مرحله اول، ریسک حریق در 12 بخش بستری یک بیمارستان محاسبه گردید و در مرحله دوم برای ارزیابی اثر برنامه امداد و نجات بر روی افزایش ایمنی افراد، سطح ریسک حریق با فرض پیش بینی یک طرح کامل و مشخص برای امداد، تخلیه و مراقبت در زمان وقوع حریق، محاسبه شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد سطح ریسک حریق در وضعیت موجود در تمامی بخش ها بیشتر از سطح ریسک قابل پذیرش است و به نظر می رسید که حداقل ایمنی قابل قبول در بخش های بستری بیمارستان مورد مطالعه، تأمین نشده است. نتایج نشان داد درصورتی که برای امداد و نجات افراد، یک طرح کامل و قابل اجرا وجود داشته باشد، سطح ریسک حریق تا حدود 30% کاهش می یابد. نتیجه گیری : طراحی، اجرا و پایش یک طرح عملکرد در شرایط اضطراری، نقش اساسی در افزایش ایمنی افراد حاضر در بیمارستان ها دارد. از آنجایی که بخش عمده اقدام در این زمینه از وظایف مدیریت است، بنابراین مدیر یک بیمارستان نقش اصلی در کاهش خسارت های ناشی از حوادثی مانند حریق را دارد.